ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփն այսօր առավոտյան CNN հեռուստաալիքին հայտարարել է, որ ինքը «չի մտածում» միլիարդատեր Իլոն Մասկի մասին և մոտ ապագայում նրա հետ չի խոսելու։ «Ես նույնիսկ չեմ մտածում Իլոնի մասին։ Նա խնդիր ունի։ Խեղճը խնդիրներ ունի», - ասել է Թրամփը։ Այն հարցին, թե արդյոք զրուցե՞լ է Մասկի հետ, նա պատասխանել է. «Ոչ։ Կարծում եմ՝ որոշ ժամանակ նրա հետ չեմ խոսի, բայց նրան ամենայն բարիք եմ մաղթում»։               
 

«Հիմա էլ Դուք խոստովանեք, թե ո՛ւմ պատվերով եք եկել ինձ հետ հարցազրույցի»

«Հիմա էլ Դուք խոստովանեք,  թե ո՛ւմ պատվերով եք եկել ինձ հետ հարցազրույցի»
20.12.2013 | 00:07

ՎԱՐԴԱՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆ (ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ)

-Պարոն Այվազյան, ո՞ւմ հետ եք անցկացնում Նոր տարին:
-Ընտանիքիս:
-Պարզ է՝ բուդ, գոճի-մոճի, և իհարկե` կոկորդիլոս:
-Չէ, չէ, ըտենց չէ, շնորհքով, նորմալ:
-Իսկ չե՞ք միանա` «Ո՛չ բդին, ո՛չ կոկորդիլոսին» «Հայկական ժամանակի» սկսած շարժմանը:
-Չէ, չէ, ընդունված տոն է, պտի անցկացնել:
-Ափսոս, ինքնատիպ կլիներ, հայ հանրությունը կիմանար, որ Դուք ձեզ պահում եք ինչպես աղքատ հայը, որը ծակ կոշիկներով գնում է դպրոց, մի կոնֆետ չունի, որ դնի իր Նոր տարվա սեղանին:
-18 թ. մեկը հանդիպում է հեղափոխություն անողներին, հարցնում է` ի՞նչ եք անում, ասում են` ապստամբություն, որ հարուստներ չլինեն։ Է՜, ասում է, իմ պապիկը ապստամբություն էր անում, որ բոլորը հարուստ լինեն:
-Առանձին վերցրած մեկ կուսակցությունում` ՀՀԿ-ում, Ձեր ապստամբությունը, պետք է ասել, միանշանակորեն ու աննման է ստացվել: Կոնկրետացրեք:
-ՈՒմ ինչքան կարողանում եմ` էս Նոր տարում օգնում եմ. յոթ տարի է՝ Չարենցավանի մանկապարտեզներին եմ օգնում։
-«Կուլո՛կ» եք ուղարկում, որի մեջ ո՛չ բուդ կա, ո՛չ էլ կոկորդիլոս, ջեմով կոնֆետ, չամիչ, մանդարին։
-Հա, Ձեր ասած` «կուլոկն» եմ ուղարկում: Դե հիմա ինչ կարողանում, էն եմ անում:
-Բոլոր դեպքերում, պարոն Այվազյան, էս Նոր տարվա մեջ մի լուսավոր կետ, այնուհանդերձ, կա. ճայի միս չեն դնում սեղանին:
-……..
-Շա՞տ եք սիրում ճայ զարկել:
-Գիտե՞ք, անկեղծ ասեմ` ինձ կարող եք մեղավոր ճանաչել աշխարհիկ ցանկացած մեղքերի մեջ….
-Օ՜յ, հետաքրքիր-հետաքրքիր է, կանգ առ, ակնթարթ, եկեք ձգենք պաուզան ու «մանրանանք». հատկապես աշխարհիկ ո՞ր մեղքի համար Ձեզ մեղադրենք…, Ձեր կողմերում գազի ճնշումը ինչպե՞ս է, սուրճը որքա՞ն ժամանակում է եփվում գազին:
-Կարելի է, չէ՞, խոսքս ավարտեմ:
-Ո՜չ, չի՜ կարելի. հարցիս պատասխանեք:
-Դե, աշխարհիկ, էլի. ասենք` կաշառք եմ վերցնում:
-Ես սա կարո՞ղ եմ համարել հաղորդում դատախազությանը: Մի րոպե զանգեմ պարոն Կոստանյանին…
-Այո՛, միանշանակ:
-Ալո՛, պարոն Կոստանյան, խնդրում եմ «միանշանակորեն» զբաղվել պարոն Այվազյանով և իր հանքերով։ Օ՜յ, կներեք, իր այս հայտարարությամբ… Չի պատասխանում, ափսո՜ս, լավ, զբաղվենք օգտակար գործով: Շարունակում ենք խոստովանությունների շարքը:
-Կարող եք ինձ մեղադրել աշխարհիկ այլ մեղքերի մեջ` ստախոսության, հպարտության և «մասամբք նորին» (գրաբար՝ նրա տեսակներով- խմբ.) երդմնազանցության և «մասամբք նորին», բայց ոչ մեկը չի կարող ինձ մեղադրել հիմարության ու անխելքության մեջ:
-Եվ ես, «երկնի միջնորդությամբ», թողություն եմ տալիս զձեզ, որ զինչ գործեցիր, բայց խոստովանեցիր, ազատ արձակվե ի քեզմե… Պարոն Այվազյան, բայց ի՞նչ կապ ունեին այստեղ հիմարությունն ու անխելքությունը:
-Այսինքն` ես ոչ այդքան հիմար եմ ու ոչ էլ այնքան անխելք, որ հանկարծ ճայի վրա կրակեմ:
-Ջոնաթա՜ն Լիվինգսթո՜ն Ճա՜յ. նույն ինքը Վարդան Այվազյա՞ն, նույն ինքը` ճայերի թռիչքի պաշտպա՞ն:
-Այո՛:
-Ինչո՞ւ:
-Որովհետև ճայերի վրա զենք բարձրացնել հիմարները կարող են լոկ. եթե նախասիրություն ունի կրակելու, կարող է ուրիշ բանի վրա կրակել:
-Պարոն Այվազյա՞ն, այդ ո՞ւմ նկատի ունեք, ո՞վ է այս երկրում սիրում կրակել, ո՞ւմ վրա կրակել, ո՞վ է մեզանում հայտնի կրակողը. անկեղծ-անկեղծ, պարոն Այվազյան, թող ապաշխարությունն ամբողջական ու բուռն լինի:
-Ա՜յ տեսնո՞ւմ եք` ճայերի մասին մեր բարձր զրույցը Դուք դեպի ուր տարաք… շատ ափսոս, էլ չեմ կարող շարունակել:
-Ներող… ես էլ, փաստորեն, ապաշխարանքի կարիք ունեմ. խոստովանենք զմիմյանս մեր մեղքերը:
-Հա, հիմա էլ Դուք խոստովանեք, թե ո՛ւմ պատվերով եք եկել ինձ հետ հարցազրույցի:
-Հը՜...


«Պատվերով» ճեպազրույցը՝

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1985

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ